Nitrous Oxide و خواص آن

Nitrous oxide, N₂O, is a colorless, almost odorless gas, that was first discovered in 1793 by the English scientist and clergyman Joseph Priestley (who was also famous for being the first to isolate other important gases such as oxygen, carbon monoxide, carbon dioxide, ammonia, and sulfur dioxide). Priestley made N₂O by heating ammonium nitrate in the presence of iron filings, and then passing the gas that came off (NO) through water to remove toxic by-products. The reaction he observed was: 

2NO + H₂O + Fe N₂O + Fe(OH)₂

  After initial trials, Priestley thought that N₂O could be used as a preserving agent, but this proved unsuccessful. 

 Nitrous Oxide  

Using Nitrous - Dos & Donts

نقش حیوانات اهلی در تولید گاز N2O به عنوان یکی از گازهای گلخانه ای   

 

بخش مهمی از تغییرات آب و هوا مربوط به تولید بیش از حد گازهای گلخانه ای است . در این ارتباط گاز اکسید نیتروژن (N2O) از اهمیت خاصی برخوردار است. گاز اکسید نیتروژن در درجه نخست برای ما تداعی گر عامل بیهوشی می باشد. این گاز بطور طبیعی در غلظت بسیار پایینی (در حدود 0/3 ppmv) در اتمسفر وجود دارد اما غلظت آن به میزان 0/3 درصد در سال رو به افزایش است. بخش عمده ای از این افزایش از فعالیتهای کشاورزی نشات می گیرد که سهم آن در تولید گاز اکسید نیتروژن برابر 70% کل انتشار N2O ناشی از فعالیتهای روزمره انسان است.
افزایش گاز اکسید نیتروژن دو خطر را همراه دارد: 1- این گاز از گازهای گلخانه ای محسوب میگرددکه طول عمر زیادی در اتمسفر دارد (حدود 120 سال) و تاثیر آن در توانایی ایجاد پدیده گرم شدن زمین 310 برابر گاز دی اکسید کربن است 2- گاز اکسید نیتروژن آزاد شده، عاقبت در قسمت فوقانی جو به گاز نیتریک اکساید تبدیل می گردد که گاز اخیر توانایی شکستن ازن را دارد. با این توصیف افزایش سطح اکسید نیتروژن نه تنها در اثر گلخانه ای سهم عمده دارد، بلکه ممکن است بطور غیر مستقیم در شدت تشعشع پرتوهای ماورای بنقش نیز تاثیر گذارد.